As I Lay Dying

 

Sinemanın yerinde durmayan aktif çocuğu James Franco'yu yıl içinde rol aldığı bir çok filmin yanı sıra,hem yazıp hem yönettiği filmleri, yazdığı kitapları, sergileri ve aktif sosyal hayatıyla görüyoruz.Bu kadar çok projeyi nasıl oluyor da yetiştirebiliyor hayret doğrusu.Tabi ki daha önce birçok yönetmenlik denemesinde bulunan James Franco'yu asıl oyunculuğuyla tanıyoruz fakat ilerleyen dönem için sık sık yönetmenliğiyle de övebiliriz.En azından As I Lay Dying 'i izlerken o potansiyeli görebiliyoruz.

Bazı filmler vardır kötü olmasına rağmen o genç yönetmenin geleceği  için umut vaat eder.İşte James Franco'nun William Faulkner'in aynı adlı ünlü romanından deneysel bir yönetmenlikle uyarladığı, Cannes Film Festivali'nin "Belirli Bir Bakış" bölümünde gösterilen As I Lay Dying de öyle bir film.Karısının ölümünün ardından 5 çocuğuyla cenazeyi defnetmek için yola çıkan bir baba ve ailenin bu ölümün ardından yaşadıklarını anlatıyor film.

 

Missisippi'ye doğru yola çıkan bu fakir ailede her biri farklı bir karakter olan insanların hikayesi bu.Aile bireylerinin birbirleriyle olan ilişkileri ve her daim çocuklarına kendi doğrularını göstermeye çalışan baba karakterinin altını çizmek gerek.Hikaye özellikle finale doğru derin ve etkileyici noktalara değinmeyi başarıyor.James Franco sık sık ekrana iki ayırarak ve ağır çekim görüntüleri yoğun bir şekilde kullanarak çektiği film atmosferiyle ön plana çıkıyor.Kamerayı odaklayarak karakterleri konuşturduğu sahnelerle ailenin her bireyine ayrı ayrı değiniyor.James Franco'nun deneysel bir üslup ve yönetmenlikle uyarladığı film Franco'nun biraz amatör kaçan anlatımından oldukça olumsuz etkileniyor.Daha iyi bir anlatımla sunulmuş olsa filmden çok daha iyi cümlelerle bahsedebilirdik.Ayrıca filmin orta bölümlerde sıktığını da ekleyebilirim.

Kendi adıma çok beğendiğim bir oyuncu olan James Franco'nun bu yönetmenlik denemesi çok başarılı olmasa ilerdeki işleri için umut vaat ediyor.

PUAN:5.5   NOT:C