Frank

 

Başrolünde Michael Fassbender'ı kafasında garip maskesiyle izlediğimiz Frank bir müzik grubunun birbirinden garip üyeleri üzerinden oldukça farklı bir absürt komedi sunuyor.İrlandalı yönetmen Lenny Abrahamson'ın yönettiği film için ya sev ya nefret et tarzında bir film olduğunu söyleyebiliriz.Kuşkusuz bunun en büyük nedeni farklı çizilmiş baş karakterleri ve pek sık rastlamadığımız mizahı.

Müziğe gönlünü vermiş biri olan Jon klavye çalıp şarkı sözü yazarak kendi müziğini yapmaktadır.Bir gün şans eseri sahilden geçerken bir adamın kendini boğmaya çalışmasına şahit olur.Bir kamyonun önünde olayı izleyenlerse kendini boğmaya çalışan adamın grup arkadaşlarıdır.Yanına yaklaşan adamla konuşan Jon o geceki konser için grubun klavyecisi olarak sahneye çıkmayı kabul eder.Bundan sonrasında grubun bir üyesi olan Jon kafasından maskesini hiç çıkarmayan Frank'in solisti olduğu grupla beraber albüm çalışmalarına başlar.

 

Film başta Frank olmak üzere her biri farklı çizilmiş garip karakterlerle dolu.Ayrıca filmin komedi anlayışı da bir kadar garip.Kendi adıma baştan sona doğru düzgün güldüğümü hatırlamıyorum.Hatta filmin çok bir şey hissettirdiği bile söylenemez.Sanırım Lenny Abrahamson'ın bu filmini sevmeniz için garip karakterlerini ve mizahını sevmeniz gerekiyor.Mizahına gülmeyip karakterlerle de çok ilişki kuramayınca sizin için vasat altı bir işe dönüşüyor.

 

Müziği odağına alan film baştan sona Frank'in neden hep maskeyle dolaştığı gizemini taşıyor.Sonuyla beraber gizemi açıklayan film mesajını da orada veriyor.Öte yandan filmin özgün müziğe değinmesi ve iyi müzik-sosyal medya ilişkisini ekrana başarılı bir dille taşıması bakımından hanesine artı puan yazdırıyor.

 

 Lenny Abrahamson'ın aksamayan bir yönetmenlik gösterdiği filmde yönetmen alt temasındaki sosyal medya-müzik ilişkisini sık sık ekran yazılarına başvurarak ekrana getiriyor.Yönetmen filmde şarkılara ayırılmış sık ve uzun sahnelere de başvuruyor.Aslında bu sahnelerin fazlaca varoluşu bir süre sonra sıkıyor.Filmin büyük bir genelinde kafasında maskeyle izlediğimiz Michael Fassbender yüzü görünmemesine rağmen vücut hareketleri,sesi ve maskesiyle akılda kalıcı bir performans ortaya koyarken Domhnall Gleeson rolünde çok aksamıyor, Maggie Gyllenhaal'ın ise çok ön plana çıktığını söylenmek zor.Scoot McNairy ise benim için kadrosunda olduğu filmleri izlemeyi daha güzel yapan bir aktör.Frank'te de aksamıyor ve yine filme renk katıyor.Şahsen gelecekte işleri için kendisinden beklentim büyük.

 

Kısacası Frank iyi bir alt metne sahip fakat mizahı ve karakterleri sevmediğiniz zaman maalesef çok bir şey hissedemediğiniz kötü bir film olarak kalıyor.

PUAN:5   NOT:C-