Blue Jasmine

 

Geçen yıl 'To Rome With Love' ile yerin dibine soktuğum yönetmen Woody Allen her yıl bir film çekme alışkanlığını devam ettiriyor.Fakat bu yıl son yılların aksine kamerasını Avrupa'dan alıp tekrardan Amerika'ya yöneltti.Özellikle kariyerinin son dönemini hiç beğenmediğim yönetmene 'To Rome With Love' sonrası ateş püskürmüştüm.Hani çok kötü bulmanın ötesinde aşırı derecede nefret ettiğiniz filmler olur ya işte 'To Rome With Love' da benim için onlardan biriydi.Fakat Woody Allen ne zaman ne kalitede iş çıkaracağı belli olmayan bir yönetmen.Bu yıl ise Allen ayakları daha sağlam yere basan bir filmle karşımıza geliyor.Hatta başroldeki Cate Blanchett'ın harika performansıyla akılda yer etmeyi başaran bir film Blue Jasmine.

 

Blue Jasmine neresinden bakarsanız bakın tam bir Woody Allen filmi.İlişkiler ve karakterler üzerine kurulu,yer yer eleştirisel,dikkat çekici bir gözlem yeteneği,sade bir yönetmenlik,akıcı bir anlatım,hafif bir komedi,hafif bir dram... gibi Woody Allen filmlerinden aşina olduğumuz bir çok kalıp kullanabilir Blue Jasmine için.Zengin ve gösterişli bir hayat süren Jasmine (Cate Blanchett); kocası Hal'ın tüm mal varlığını kaybetmesi sonucu kocasından ayrılır ve San Francisco'da orta sınıf bir hayat süren kız kardeşi Ginger'ın (Sally Hawkins) yanına taşınır.Büyük bir bunalım yaşayan Jasmine burada yeni hayatına alışmaya çalışırken,Ginger ise ilişkileri konusunda sorun yaşamaktadır.

 

Woody Allen filmi Jasmine'in önceki zengin hayatı ve olaylar sonrasında orta sınıf hayatı yaşayan bunalımlı halini flashbacklerle anlatıyor.Filmdeki bu tutumuyla sınıf farklılıkları üzerine eleştirisel bir bakış atmaya çalışıyor.Filmi ise Jasmine'nin karakteri ve çevresindeki insanlarla olan ilişkisi üzerine kuruyor.Yönetmen olarak ise yine sade ve akıcı bir anlatım yolunu seçiyor.Neyse ki bu sefer arka planda bir şehir reklamı yok.

 

 

 

Karakter yazmadaki ustalığını bu filmde de konuşturan Allen Jasmine karakterini güçlü bir şekilde tasarlamış ki bu Cate Blanchett'ın harika performansıyla birleşince filmin en güçlü yanı olmuş.Filmin en sevmediğim yanı ise yine filmde bolca Woody Allen klişesi bulunması.Belirli bir seviye üstünde Allen filmi izleyen biri Allen'ın filmlerinin genelde ilişkiler üzerine kurulu olduğunu bilir.O onla çıkıyor,o onla ayrılıyor,öbürü diğerini aldatıyor...Artık Allen filmlerini izlerken neyin ne olacağını ezbere biliyorum.Kimin kimi kimle aldattığı,kimin kime aşık olduğu... belli bir seviye Allen filmi izlemiş biri az kafa yorarak bunları önceden tahmin edebiliyor.Açıkçası ben Allen filmlerinin bu karman çorman ilişkilerinden bıktım.Artık ezberledik yani...Neyin ne olacağını önceden rahatlıkla kestirebiliyorum.Öte yandan filmin öyle çok iyi olduğunu veya bende iz bıraktığını da söyleyemem.Kalite barından ortalama bir film olan Blue Jasmine özellikle oyuncu performanslarıyla akılda kalacak gibi.

Filmi izlemeden önce Cate hakkında çok iyi eleştiriler duymuştum ama yine de bu kadar beğeneceğimi düşünmemiştim.Tek kelimeyle tam bir oyunculuk gösterisine imza atıyor.Allen'ın son derece sağlam yazdığı karakteri öyle bir ekrana taşıyor ki gerçekten harika.Burada Woody Allen'ın da oyuncularını kullanmadaki yeteneğinin de hakkını teslim etmek gerek.Filmin oyuncularını seçerken hedefi tam 12'den vurmuş.Sally Hawkins'ı da renkli karakterinde çok beğendim.Cate'e odaklanıp onu unutmamak gerek.Geri kalan tüm kadro da son derece başarılı.

 

PUAN:7.3   NOT:B